วันทานาบาตะ 2017 (7 กรกฎาคม 2560) คือวันอะไร? พร้อมตำนานที่น่าสนใจ

ในวันที่ 7 เดือน 7 ของทุกปี ทางประเทศญี่ปุ่นจะมีวันๆ หนึ่งที่คนส่วนใหญ่จะรู้จักกันดี นั่นคือวัน “ทานาบาตะ” ซึ่งวันนี้ทาง Zcooby ขอนำข้อมูลที่น่าสนใจมาฝากครับ

ทานาบาตะ

วันทานาบาตะ คือวันอะไร?

ทานาบาตะ (七夕) จะตรงกับวันที่ 7 เดือน 7 ( 7 กรกฎาคม) ของทุกปี เป็นวันที่เชื่อว่า เป็นวันที่โอริฮิเมะ สาวทอผ้า (ดาวเวก้า – Vega) จะได้พบกับฮิโกโบชิ ชายเลี้ยงวัว (Altair) กันเพียงปีละหนึ่งครั้ง โดยข้ามฝั่งแม่น้ำสวรรค์(ทางช้างเผือก) มาพบกัน ซึ่งสะพานนั้นก็คือฝูงนกนางแอ่น (ดาวเดเนบ – Deneb)

ในวันนี้ คนญี่ปุ่น จะเฉลิมฉลองเทศกาลทานาบาตะด้วยการประดับตกแต่งบ้านเรือนด้วยต้นไผ่ และแขวนกระดาษคำอธิษฐานไว้บนต้นไผ่เหล่านั้น

โดยเชื่อว่า สาวทอผ้าและชายเลี้ยงวัวก็จะดลบัลดาลคำอธิฐานบนกระดาษให้เป็นจริง

ประวัติวันทานาบาตะ

ตามตำนาน  กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ฝั่งเหนือของแม่น้ำสวรรค์ มีลูกสาวของเจ้าผู้ครองสวรรค์ชื่อโอริฮิเมะหรือสาวทอผ้า โดยเธอมีพรสวรรค์ในการทอผ้าได้งดงามหาผู้ใดเทียบเทียมมิได้ นั่นจึงเป็นเหตุให้เธอต้องใช้เวลาที่มีทั้งหมดเพื่อทอผ้าให้กับชาวสวรรค์ทั้งหลาย จนเธอไม่มีเวลาได้มีความรักกับชายหนุ่มอย่างหญิงสาวทั่วไป
จนวันหนึ่ง เจ้าผู้ครองสวรรค์จึงได้อนุญาตให้เธอคบหากับชายเลี้ยงวัวหรือฮิโกโบชิ เมื่อทั้งสองพบกันก็ได้หลงรักกันในทันที และต่อมาทั้งสองก็แต่งงานกัน
แต่เมื่อโอริฮิเมะได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกับฮิโกโบชิ ทำให้เธอละทิ้งงานทอผ้า ส่วนฮิโกโบชิก็ละทิ้งงานเลี้ยงวัวของตนเช่นกัน ทำให้วัวของฮิโกโบชิเดินเพ่นพ่านไปทั่วสวรรค์ ก่อความเดือดร้อนให้เทพบนสวรรค์
เป็นอย่างมาก ซึ่งให้เจ้าผู้ครองสวรรค์ผิดหวังยิ่งนัก จึงจับทั้งสองให้แยกันอยู่คนละฝั่งของแม่น้ำสวรรค์ ไม่ได้พบกันอีก
วันทานาบาตะ
เมื่อต้องแยกกับฮิโกโบชิ โอริฮิเมะโศกเศร้าเสียใจยิ่งนัก จนไม่มีกะจิตกะใจจะทอผ้าให้งดงามได้ดังเดิม แถมยังดูหดหู่จนเจ้าผู้ครองสวรรค์เวทนา ในที่สุดท่านจึงใจอ่อนยอมให้ทั้งสองได้พบกันปีละครั้ง
ในวันที่ 7 เดือน 7 อันเป็นวันทานาบาตะนี่เอง โอริฮิเมะดีใจมาก รีบตั้งหน้าตั้งตาทอผ้าให้เสร็จ เฝ้ารอวันที่ตนจะได้พบกับฮิโกโบชิอีกครั้ง
แต่โชคชะตาเล่นตลก เมื่อมาถึงเวลาที่ทั้งสองได้พบกัน กลับมีแม่น้ำสวรรค์ที่กว้างใหญ่มากั้น ทำให้ทั้งสองไม่อาจพบกันได้ นางได้แต่ร้องให้คร่ำครวญอย่างน่าสงสาร โชคดีที่มีฝูงนกนางแอ่นบินผ่านมา เมื่อได้ฟังเรื่องราวของทั้งสอง นกนางแอ่นก็สงสารนางอย่างยิ่ง จึงรับปากจะยอมให้ใช้ปีกของตนเป็นสะพานให้ทั้งสองได้พบกัน ทำให้นางได้สมหวังสักที แต่หากว่าปีใดมีฝนตก ฝูงนางแอ่นฝูงนี้ก็จะไม่มา ทำให้ทั้งสองไม่สามารข้ามแม่น้ำไปพบกันได้อย่างน่าสงสาร

Be the first to comment

Leave a comment

Your email address will not be published.


*


This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.