ถนัด คอมันตร์ (ชีวประวัติ,ผลงาน)

หลังจากอดีตหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ พันเอก (พิเศษ) ถนัด คอมันตร์ เสียชีวิตสงบด้วยโรคชรา รวมอายุ 102 ปี หลายคนอาจจะสงสัยว่า ท่านคือใคร มีประวัติที่น่าสนใจอย่างไรบ้าง? วันนี้ ทาง Zcooby ขอนำประวัติที่น่าสนใจของบุคคลท่านนี้มาฝากนะครับ

ถนัด คอมันตร์ คือใคร?

พันเอก (พิเศษ) ดร. ถนัด คอมันตร์ เป็นอดีตหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์,อดีตรองนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลของพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ และอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ในรัฐบาลจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ จนถึงรัฐบาลจอมพลถนอม กิตติขจร เป็นบุคคลทางการเมืองที่มีบทบาทสำคัญในการเมืองในประเทศไทย

ประวัติ ถนัด คอมันตร์

พันเอก (พิเศษ) ดร. ถนัด คอมันตร์ (ชื่อเดิม “ถนัดกิจ คอมันตร์”) เกิดเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2457 เป็นบุตรของพระยาพิพากษาสัตยาธิปตัย (โป๋ คอมันตร์) เนติบัณฑิตไทยรุ่นแรก กับคุณหญิงถนอม พิพากษาสัตยาธิปไตย จบการศึกษาจากโรงเรียนอัสสัมชัญ จบปริญญาตรีด้านกฎหมายจาก มหาวิทยาลัยแห่งเมืองบอร์โดซ์ ปริญญาโทและปริญญาเอกจาก มหาวิทยาลัยปารีส ประเทศฝรั่งเศส

ด้านชีวิตครอบครัว ท่านได้สมรสกับท่านผู้หญิงโมลี คอมันตร์ ธิดาคนรองของนายเป๋า วีรางกูร หลานตาของพระยาอนุกูลสยามกิจ (ชุน อนุกูลสยามกิจ)

เสียชีวิตอย่างสงบด้วยโรคชรา ในวัย 102 ปี เมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2559

บทบาททางสังคม

• เคยดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตไทยในหลายประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา
• ได้รับการยกย่องในฐานะผู้วางรากฐานความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ โดยมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในการ ก่อตั้ง “สมาคมอาเซียน” หรือ สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ. 2510
• เคยได้รับเลือกให้เป็น สมาชิกฝ่ายไทย ใน ศาลประจำอนุญาโตตุลาการ ณ กรุงเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์ มีวาระ 6 ปี ระหว่างปี พ.ศ. 2539 – พ.ศ. 2545
• เคยดำรงตำแหน่ง อธิการบดีคนแรกของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ช่วงเดือนเมษายน พ.ศ. 2511 ถึง เดือนมีนาคม พ.ศ. 2512
• เคยเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ ในสถาบันอุดมศึกษาหลายแห่ง

บทบาททางการเมือง

• เคยเป็น รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ในสมัยที่ สฤษดิ์ ธนะรัชต์ และ ถนอม กิตติขจร เป็นนายกรัฐมนตรี ตั้งแต่ปี 2502 -2514
• เคยได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2516
• ได้รับแต่งตั้งเป็นรองนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ ในปี พ.ศ. 2523
• เคยเป็นหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ระหว่างปี พ.ศ. 2522 ถึง พ.ศ. 2525 หลังการลาออกจากตำแหน่ง หัวหน้าพรรค ของ หม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช หัวหน้าพรรคคนที่ 2 ที่ประกาศ วางมือทางการเมือง